Bu hafta sonu sandık başına gidiliyor, gönüllerde çiçek açtı, coşkuluyuz, ümit doluyuz. En iyimserimiz bile İnce’den böyle bir performans, böyle bir başarılı kampanya dönemi beklemiyordu.
Hemen söyleyeyim: ümit başka, kendimizi gaza getirmek başka.
Cumhurbaşkanlığı seçimi ikinci tura kalacak, önemli olan ilk tur sonuçlarına bakıp umut bulutlarından karamsarlık tarlasına düşmemek.
İlk tur sonunda Erdoğan’ın İnce’den daha fazla oy alması çok normal, beklenen sonuç bu şekilde. Hatta Erdoğan ile İnce arasında % 12 veya biraz daha fark olması şaşırtıcı olmayacak.
Buna bakıp hayal kırıklığı yaşamanın, “kömürcüler-makarnacılar-hilebazlar” tekerlemelerine sarılmanın anlamı yok. Hayata küsmenin, kabuğuna çekilmenin hiç mi hiç anlamı yok.
Başka türlüsü olamayacağından İnce “iş birinci turda bitecek” diyordu. Bu matematik olarak imkansız, bunu kendisi de biliyor ama bazen bilmeyenler bizler oluyor, dip dalga, tsunami derken çıtayı olmayacak yüksekliklere çıkartıyoruz.
Meydanlar dolup taştı, insanlarda bir heyecan… Bu doğru, ama İnce’nin yaptığı CHP tabanını CHP ile barıştırmak, bundan önce gönlü olmadan verilen oyları helalinden oya çevirmek oldu. İnatçı küslerin, AK Parti’den vazgeçenlerin oylarının çoğu Akşener’de toplanacak. HDP seçmeni ikinci turda İnce’yi tercih edecek olsa da ilk turda oylar Demirtaş’a. Kısa keseyim, İnce’nin ilk turda Erdoğan’a yakın bir oranda oy alması mucize ötesi olur.
Erdoğan ise ilk turda neredeyse tüm potansiyelini, ikinci turda da alabileceği oyların tamamına yakınını almış olacak. İnce’nin ise rezervleri Akşener ve Demirtaş’a giden oylar.
Hayat tabii ki bu kadar basit değil, ilk turda Akşener, Demirtaş veya Karamollaoğlu’na oy vermiş seçmenlerden bir kısmı fikir değiştirebilir veya sandığa gitmeyebilir. Ama bu oran ilk tur oylarına oranla marjinal, çok fazla bir kayma olmaz. İlk turda Erdoğan’a oy verip kaybedebileceğini görünce ikinci tur oy vermeye gitmeyecekler, hatta bilhassa Batı illerine yerleşmiş ama şimdiye kadar CHP adayına hiç oy vermemiş Kürtlerden İnce’ye oy verecekler de olacak.
Esas bakacağımız sonuç meclis dağılımı. AKP İttifakı azınlıkta kalmışsa seçim dinamiği tersine dönüp İnce’nin lehine oluşacak.
Sonra seyredin gümbürtüyü… Gemiyi terkeden fareler, çatırdayan çatlaklar, su üstüne çıkan anlaşmazlıklar, yandaşlarda panik havası…
Şimdiye kadar Erdoğan kazandıysa bu hep “nasıl olsa kazanacak” inancı nedeniyleydi. Kaybedebileceği ortaya çıkınca rüzgar başka türlü esmeye başlayacak.
Erdoğan kaybetti. Kazansa da kaybetti, kaybetse de kaybetti. Gelecek yıl belediye seçimleri var. Politikanın içinde doğup büyümüş, toplum psikolojisini çok iyi bilen bir dostumun dediği gibi Erdoğan’da ise bir seçim daha kaldıracak ne takat, ne karizma, ne de başarılı bir kadro kaldı.
İnce şimdiden Türkiye’nin kaderini değiştirdi. Biz ilk tur sonuçlarına bakıp karalara bürünmez, hayal kırıklığına uğramaz, kafamızı kullanıp İnce’nin ayağına pranga olmazsak bu iş tamam, bu iş oldu…
Çıtayı bulutlara dayamıştık, makul yerde tutalım, gerisi olacak…
İbrahim Çakıroğlu
